ประวัติ กีฬาระบำใต้น้ำ ก่อนจะมาเป็นกีฬาที่ได้รับความสนใจอย่างมากใน โอลิมปิก 

กีฬาระบำใต้น้ำ ที่ได้ความนิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยเป็นกีฬาที่ผสมผสานระหว่างบัลเลต์ การว่ายน้ำ กายกรรม และโปโลน้ำ มีการออกแบบท่วงท่าที่สวยงาม ชุดว่ายน้ำที่ใส่แข่ง ดนตรีที่ใช้ประกอบ รวมถึงการแต่งหน้าทำผม จะต้องผ่านการคิดและออกแบบมาให้สอดคล้องกันทั้งท่าทาง ดนตรี และการนำเสนอเพื่อสร้างความประทับใจสูงสุด

โดยมีประเทศที่ครองความยิ่งใหญ่ในกีฬาระบำใต้น้ำ คือสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ที่ต่างผลัดกันครองเหรียญทองในโอลิมปิกมาตลอด อย่างไรก็ตามหลายประเทศต่างพัฒนาขีดความสามารถขึ้นมา โดยเฉพาะรัสเซียและญี่ปุ่นที่ก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำในช่วงการแข่งขันระบำใต้น้ำชิงแชมป์โลกที่ประเทศฝรั่งเศส ในปี 1998 นอกจากนี้ยังมีจีนและอิตาลีเป็นคู่แข่งที่พัฒนาฝีมือได้อย่างรวดเร็ว สำหรับใครที่อยากรู้ว่า ประวัติ กีฬาระบำใต้น้ำ มีความเป็นมาอย่างไร ก่อนจะมาเป็นกีฬาที่ได้รับความสนใจอย่างมากใน โอลิมปิก

วิคเตอร์ อเซลเซ่น รู้จักนักแบดมินตัน มือ 2 ของโลก เจ้าของเหรียญทองโอลิมปิก

ประวัติ กีฬาระบำใต้น้ำ มีความเป็นมาอย่างไร

ประ วัติ กีฬา ระบำใต้น้ำ เป็นที่รู้จักในฐานะบัลเล่ต์น้ำการแข่งขันครั้งแรกปี 1891 ในเบอร์ลินเยอรมนี สโมสรสระว่ายน้ำกำลังก่อตัวขึ้นในช่วงเวลานั้น ในปี 1907, ออสเตรเลียแอนเน็ตต์เคลเลอร์เล่นระบำใต้น้ำในนิวยอร์ก

แคเธอรีน เคอร์ติเริ่มต้นเล่นในสโมสรที่บัลเล่ต์น้ำครั้งแรกที่มหาวิทยาลัยชิคาโกที่ทีมเริ่มดำเนินจังหวะ “เทคนิค” และการก่อตัวลอย เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 1939 เป็นครั้งแรกที่สหรัฐอเมริกา การแข่งขันระบำใต้น้ำที่เกิดขึ้นที่ไรท์จูเนียร์คอลเลจระหว่างไรท์และวิทยาลัยชิคาโกครู

ในปี 1924, การแข่งขันครั้งแรกในทวีปอเมริกาเหนืออยู่ในมอนทรีออกับผู้ขายหมุดเล่นแชมป์แรก ผู้บุกเบิกที่สำคัญอื่น ๆ สำหรับการเล่นกีฬาคือ Beulah Gundling, Käthe Jacobi, Marion Kane Elston, Dawn Bean, Billie Mac Kellar, Teresa Anderson, Gail Johnson, Gail Emery, Charlotte Davis, Mary Derosier , Norma Olsenและ Clark Leach. Charlotte Davisโค้ช Tracie RuizและCandy Costie ที่ได้รับรางวัลเหรียญทองในระบำใต้น้ำคู่ที่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิก 1984 ในลอสแองเจิลลิส

ในปี 1940 และปี 1950 ก่อนที่คนถูกห้ามจากการแข่งขันระดับชาติในสงครามโลกครั้งที่สอง Donn Squire และ Bert Hubbard เป็นนักว่ายน้ำชายที่สำคัญในประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี ค.ศ. 1933 และ 1934, แคเธอรีนวิทนีย์เคอร์ติจัดแสดง “เคย์เคอร์ติโมเดิร์นนางเงือก” สำหรับนิทรรศการโลกในชิคาโก ประกาศเป็นนอร์แมนรอสส์ผู้แนะนำการเล่นกีฬาเป็น “ระบำใต้น้ำ” เป็นครั้งแรก

ในที่สุดก็กลายเป็นมาตรฐานผ่าน AAU แต่เคอร์ติยังคงใช้คำระบำใต้น้ำเป็นจังหวะในหนังสือของเธอเป็นจังหวะว่ายน้ำ: หนังสือที่มาของ Synchronized สระว่ายน้ำและขบวนแห่ (โพลิส: ประชากรพับลิชชิ่ง, 1936) ดูภาพของเธอเป็นจังหวะของการแสดงว่ายน้ำ, ปี 1946 (Hiiii)

เคอร์ติสร้างระบำใต้น้ำให้เป็นกีฬาได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการโดย AAU ในเดือนธันวาคมปี 1941 แต่ตัวเองจะถูกถ่ายโอนจากต่างประเทศในปี 1943 เธอเป็นผู้อำนวยการสันทนาการกาชาดภายใต้นายพลแพตตันและไอเซนฮาว, ช่วงเวลาที่เธอผลิต aquacade นานาชาติครั้งแรกใน คาเซอร์ทา ประเทศอิตาลี เธอเป็นผู้อำนวยการของการท่องเที่ยวในช่วงหลังสงครามยุโรปจนกระทั่งปี 1962 เธอได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการพร้อมกับแอนเน็ตต์เคลเลอร์โดยหมวกฮอลล์ออฟเฟมในปี 1959-เคอร์ติมุ่งพัฒนากีฬาระบำใต้น้ำ

ในปี 1979 ว่ายน้ำนานาชาติฮอลล์ออฟเฟมแต่งตั้งให้ เคอร์ติด้วยรางวัลที่คล้ายกัน แห่งชาติ A.A.U. แชมป์ว่ายน้ำ, เอสเธอร์วิลเลียมส์ยังจะส่วนใหญ่ติดตลาดระบำใต้น้ำในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองและหลังผ่าน (มักประณีตฉาก)

ฉากในภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดเช่นบาร์ทติ้้งบิวตี้ (1944) เมอร์เมดล้านดอลลาร์ (1952) และดาวพฤหัสบดีที่รัก (1955) ในปี 1970 และ 80s, Ft ลอเดอแชมป์ระบำใต้น้ำ Charkie Phillips ได้ฉายบัลเล่ต์น้ำในโทรทัศน์ด้วย Krofftettes ในเครือเบรดี้ชั่วโมง (1976-1977) ของเอ็นบีซีบิ๊กโชว์ (1980) และจากนั้นก็ได้ฉายบนหน้าจอด้วยมิสพิกกี้ใน The Great Muppet (1981)

สรุป ประวัติ กีฬาระบำใต้น้ำ เริ่มเป็นที่รู้จักในฐานะบัลเล่ต์น้ำการแข่งขันครั้งแรกปี 1891 ในเบอร์ลินเยอรมนี สโมสรสระว่ายน้ำกำลังก่อตัวขึ้นในช่วงเวลานั้น ในปี 1907 และได้รับการบรรจุในการแข่งขันโอลิมปิกอย่างเป็นทางการในมหกรรมโอลิมปิกฤดูร้อนปี 1984 ที่นครลอสแอนเจลิสของ สหรัฐฯ

ในช่วงเริ่มต้น สหรัฐฯ และแคนาดา ต่างครองความยิ่งใหญ่ในกีฬาชนิดนี้ ทว่าในปัจจุบันมีหลายประเทศ โดยเฉพาะรัสเซียและญี่ปุ่น ที่พัฒนาขีดความสามารถขึ้นมาจนเป็นชาติมหาอำนาจทัดเทียมกับสหรัฐฯ และแคนาดา

ขอบคุณเนื้อหาจาก : wikipedia